[zaloguj się]
[pdf]

DOSŁYSZEĆ (5) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg
3 m dosłyszåł

fut 1 sg dosłyszę (1). ◊ 3 sg dosłyszy (2). ◊ 3 pl dosłyszą (1). ◊ praet 3 sg m dosłyszåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII i XIX w.

Uchwycić słuchem, zdołać usłyszeć, posłyszeć (5):

dosłyszeć czego (po przeczeniu) (1): Nieſczęśliwyś ty/ y ia biédna białagłowá: Oſtátniégo nieborak niedoſłyſzał ſłowá. KochTarn 76.

Zwrot: »mało co na lewe ucho dosłyszeć« (1): Miſtrzu miły/ ieśli wola twoiá/ proſzę ćię biy mię wdrugą ſtronę/ boć iuſz máło co ná lewe vcho doſłyſzę. SkarŻyw 570.
a. Źle słyszeć, mieć przytępiony słuch, stracić słuch [z przeczeniem] (3): á gdy kto niedoſlyſzy, tedi żołć iego z moczem kozim zmieſzana/ wlana w vſzi pomaga. FalZioł IV 5b; Captus auribus Niedosłyſzy/ ſtráćył słuch. Mącz 35a.
Fraza: »uszy nie dosłyszą« (1): Iuż vſzy nie doſłyſzą/ ocży ſie záćmiły. RejWiz 119v.

Formacje pochodne cf SŁUCHAĆ.

Cf DOSŁYSZĄCY, NIEDOSŁYSZENIE

BC