[zaloguj się]
[pdf]

DOWAŻAĆ (1) vb impf

Fleksja

inf dowåżać.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w. s.v. doważyć.

Sprawiedliwie dokładnie odmierzać; tu w przen; implere, respondere Cn [co]:

W przeciwstawieniu: »wybijać z kloby ... nie doważać«: kthore to zaſługi/ ták záwdy máią być ſzcżodrze płáczone/ iżby hoyność/ á nagrodá zá nie/ rychley wybijáłá s kloby/ niżliby co niedoważáć miáłá. GórnDworz Hh7.

Formacje pochodne cf WAŻYĆ.

JZ