[zaloguj się]
[pdf]

DOŻYCZAĆ (2) vb impf

-ż- (1), -z- (1).

o oraz a jasne.

Fleksja

3 sg praes dożyczå (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. dożyczyć.

Użyczać, udzielać, dawać; pozwalać; imponere PolAnt (2):

dożyczać komu czego (1): Szczęſćie ludzkie ieſt w ręku Páńſkich/ á tenże człowiekowi vczonemu chwały dozycza [et faciei scribae imponet qloriam suam]. BibRadz Eccli 10/5.

cum inf (1): ij z wielkié laſki [Zbawiciel] dożycżá dotykatz blizn ciala ſweégo OpecŻyw [170]v.

Formacje pochodne cf ŻYCZYĆ.

BZ