[zaloguj się]
[pdf]

DRABINKA (16) sb f

Oba a jasne (w pierwszym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg pl
G drabinki
D drabinkåm
A drabinki
I drabinkami
L drabince drabinkach

sg G drabinki (1). ◊ L drabince (1). ◊ pl D drabinkåm (1). ◊ A drabinki (2). ◊ I drabinkami (6). ◊ L drabinkach (5).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Dem. od „drabina” ‘narzędzie do wspinania się’, tu przede wszystkim: rodzaj narzędzia oblężniczego (15): Oblegſzy Tytus Ieruzálem/ dobywał go mocnie ſtrzelbą y drábinkámi. BielKron 147; Iancżarowie po drábinkách zá tharcżám [!] ná mury leźli BielKron 247v; Obleżeńcy dobrze ſie bronili/ ręce im ku muru ku drabinkam przyćináli BielKron 248, 250, 309v, 312, 315v, 388 (12); BielSat N [idem], BielSjem 36.
Przen: Pomoc ułatwiająca zbawienie (1):
Wyrażenie: »drabinka do nieba« (1): Iż czi iuż było nietrzeba Inei drabinky donieba Ano ieno on bog żywy A Syn iego RejKup r2.
2. Prawdopodobnie rodzaj noszy, tragi (1): Pothem wieczor [...] przinioſl markowicz zdworu ſkrzinią kramarſką podlugowathą wkthorą one rzeczi wlozili a na drąbyncze zdomu iego weſpolek ſthawſkim wynieſzli LibMal 1543/72.

Cf DRABKA

KN