[zaloguj się]
[pdf]

DROBIĆ (6) vb impf

o jasne.

Fleksja
inf drobić
indicativus
praes
sg
1 drobię
3 drobi

inf drobić (2). ◊ praes 1 sg drobię (1). ◊ 3 sg drobi (3). ◊ [part praes act drobiąc].

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

1. Dzielić na drobne cząstki, rozkruszać; friare BartBydg, Cn; comminuere Calep, Cn; adfriare, carpere in minuta, concidere, frangere, interere in aliquid a. alicui rei Cn (6): Friare, infriare est terendo digitis leviter inspargere, drobicz BartBydg 61; Comminuo ‒ Kruſzę, drobię. Calep 223a.
Zwrot: »kamień drobić« = rozdrabniać kamienie nerkowe (o lekach) [szyk zmienny] (4): to wſzytko zwierćiawſzy day z winem álbo z miodem wypić/ toć kámień mocnie drobi y wypądza SienLek 105v, 105v, 106v, S[ss] 2v.
2. [Grać w sposób nie ciągły, przerywany: A kiedybyśćie mieli z wołáć lud poſpolity/ tedy będziećie proſtho trębić/ nic nie drobiąc áni przetrębuiąc [non concise ululabunt] Leop Num 10/7 (Linde).]

Synonimy: 1. kruszyć, łamać.

Formacje współrdzenne: podrobić, przydrobić, rozdrobić, wdrobić, zadrobić się, zdrobić; przydrobiać; drobnieć, zadrobnieć, zdrobnieć.

Cf DROBIENIE, [DROBIONY]

ZZie