[zaloguj się]

DRYGANT (1) sb m

Fleksja

I sg drygånt(e)m.

stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) – XVIII w.

Ogier, stadnik; admissarius equus Cn:
W przen: [złodziej] Káletę rewiduie/ kieſzenią okleśni. [...] Iuż tám bráćie tobolá/ iuż worek pod ſtráchem; Szedłeś z domu Drygantem/ wroćiſz ſię Wáłáchem. KlonWor 36.

KN