[zaloguj się]
[pdf]

DWOROWAĆ (8) vb impf

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 dworuje dworują
praet
sg
3 m dworowåł
fut
pl
3 m pers będą dworować

praes 3 sg dworuje (2). ◊ 3 pl dworują (1). ◊ praet 3 sg m dworowåł (1). ◊ fut 3 pl m pers będą dworować (1). ◊ part praes act dworując (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

1. Żartować, ironizować; wyśmiewać się, szydzić z kogo (7): Nie rozumiém záprawdę ia wáſzéy miłośći. Długóż będźiećie ſzydźić? [...] Kiedy mię też zrozumiał/ iuż ſłábiéy dworował PudłFr 63.

dworować z kogo (5): obacżyli hnet ſłużebnicy páná Krákowſkiego/ iż pan Giżyczki s páná dworuie/ y hnet páná oſtrzegli. GórnDworz S5; bo Krol I. M. o wſzytkim wiedzieć muſiał/ y miał niemáłą bieſiádę/ dworuiąc s tych/ ktorzy ſie o ten żárt gniewáli. GórnDworz S6, M5v, O; ZbylPrz A4v.

dworować czym (1): Wſpomnię też tu/ dworſkie iedno zátrefnowánie/ kiedy owo cżłowiek iną powieda/ á iną rozumie [...] ále kiedy owo ktho ſtátkiem mowi/ á oną wſzytką powieſcią dworuie/ inácżey tho rozumieiąc/ niż iáko powieda GórnDworz Rv.

Szereg: »dworować, szydzić« (1): nie poidą w poſłuch iego ſłowá: y owſzem będą wſzyſcy ſniego dworować/ ſzydzić GórnDworz M5v.
2. Wysługiwać się, schlebiać [komu] (1):
Szereg: »służyć i dworować« (1): Tákże y w Kośćiele wiele ich ieſt/ co woley BOżey nie cżynią/ ále ćiáłu/ świátu/ Dyabłu ſłużą y dworuią ReszPrz 23.
3. [Żyć na dworze, bawić się, próżnować: tákiego ſię dziś námnożyło proznowánia/ iſz káżdy dworowáć chce/ á nic nie cżynić SkarŻyw 61 (Linde).]

Synonimy: 1. drwić, szydzić, trefnować, żartować; 2. dudkować, służyć.

Formacje współrdzenne: dworzyć; wydwarzać się.

Cf DWOROWANIE

BZ