[zaloguj się]
[pdf]

DYJALEKTYCKI (2) ai

a oraz e jasne.

Fleksja
sg
f Gdyjalektycki(e)j
pl
N subst dyjalektycki(e)

sg G f dyjalektycki(e)j (1). ◊ pl N subst dyjalektycki(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „dyjalektyka”; dialecticus Mącz (2):
Wyrażenia: »podrywki dyjalektyckie« = sofizmaty (1): Dialecticae captiones, Podchwidki/ Podrywki/ Dialektyckie. Mącz 84c.

»nauka dyjalektycka« = dyjalektyka (1): Dialectice disputare, Rządnie á wedle náuki diálektyckiey ſie gadać. Mącz 84c.

Cf [DYJALEKTYCZNY]

HJ