[zaloguj się]

DYLEKT (1) sb m

Fleksja

A pl dyl(e)kty.

stp, Cn, Linde brak.

Człowiek, którego się lubi [kochan, kochanek czyj, kochaniedilectus Cn]: Iedno ią tu ná pámięć/ ſwe dilekty licżę/ Co im wſzego dobrego/ iáko ſobie życżę. RejZwierz kt.

LW