[zaloguj się]
[pdf]

DYMNIK (2) sb m

Fleksja
sg
N dymnik
G dymnika

sg N dymnik (1). ◊ G dymnika (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII i XIX w.

Otwór w dachu przez który wychodzi dym, wywietrznik; fenestra in tecto vel tegulis Cn (2): Impluvium, Okno w pośrodku dáchu/ Dymnik. Mącz 306d; I ták wſzytek żołty był [Judasz] y ſzátą, y głową, Przyświecał Zwolennikom brodą krokofową. Gdyby wÿiźrzał z dymniká, á tybyś miał chore Ocży, widząc z dáleká, záẃołałbyś, Gore. KlonWor **2v.

Synonimy cf 1. DYMNICA.

Cf 1. DYMNICA

LW