[zaloguj się]
[pdf]

DYSPENSACYJA (2) sb f

Teksty nie oznaczają é; pierwsze a jasne.

Fleksja
sg pl
N dyspensacyj(e)
G dyspensacyj(e)j

sg G dyspensacyj(e)j (1). ◊ pl N dyspensacyj(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Nadawanie, rozdawanie, szafowanie dóbr [dispensatio – szafarstwo, szafowanie Mącz 289a; szafarstwo, wydatek Calep; szafowanie, szafunek ‒ dispensatio Cn] (1): Podárki/ diſpenſácyie [dispensationes]/ łáſki/ ligi/ krewność y herby/ w doſtoynośći duchowne wlázły ModrzBaz 135v.
2. Dyspensa, zwolnienie od obowiązującego przepisu, zwłaszcza prawa kościelnego; beneficium a. vacatio legis, dispensatio, immunitas, indultum, laxamentum legum Cn [dispensatio ‒ sfolgowanie, rozwiązanie, popuszczenie BartBydg] (1):
Wyrażenie: »dyspensacyja papieska« (1): nicżego ſię cżynić nie ważą [papiescy biskupi] bez vtwierdzenia/ y diſpenſácyey Papieſkiey. NiemObr 42.

Synonimy: 1. szafarstwo, szafowanie, szafunek.

WK, BC