[zaloguj się]
[pdf]

DZIAŁKO (5) sb n

a pochylone, o jasne.

Fleksja
sg pl
N dziåłko dziåłka
G dziåłek

sg N dziåłko (1). ◊ pl N dziåłka (1). ◊ G dziåłek (3).

Sł stp brak, Cu s.v. działo, Linde XVII w.

Dem. od „działo” ‘armata’; machinula Mącz; bombarda curulis Cn (5): Mącz 202d; pożywie thák nieprzyiaćiela/ zwłaſzcżá kiedy dźiałká ſą/ kthore Drabi mogą s ſobą tocżyć ná dwu kołách BielSpr 66v.
Zwrot: »strzelać (a. strzelić) z działek« (3): Hiſzpani to widząc ſtrzelili ze dwu dźiałek BielKron 447v, 442; CzechEp 191.
Szereg: »rusznica i działko« (1): [ciału Bożemu] ná dudách/ kozłách/ mulćiánkách/ [...] [ludzie] gráią/ y ná bębnách biją/ y z ruſznic y dźiałek ſtrzeláią CzechEp 191.

SB