[zaloguj się]
[pdf]

DZIECIŃSKIE (4) av

Teksty nie oznaczają é; litera e prawdopodobnie jasne (tak w dzieci).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dzieciński.

Po dziecinnemu, jak dziecko; bez rozeznania (4): iáko mi dźiećińſkie odpowiáda/ pozna to káżdy kto ſłowá moie właſne przecżytá CzechEp 267.
Zwrot: »dziecińskie (sobie) poczynać« = zachowywać się jak dziecko; tractare pueritia Calag (2): Calag 307b; tedy iż dźiećińſkie ſobie (vir tantus) w ták wielkiey rzecży pocżyna/ y mowi to cżego w piśmie Ianá ś. nie máſz CzechEp [396].
Szereg: »śmiesznie i dziecińskie« (1): gdym X.K. w rozmowie zádawał/ doſyć śmieſznie y dźiećińſkie mi ná to odpowiedźiał NiemObr 52.

Cf DZIECINNIE

SB