![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DZIEDZINA | Następne hasło: DZIEDZINNIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DZIEDZINKA (1) sb f
Fleksja
N sg dziedzinka.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Dem. od „dziedzina” ‘posiadłość ziemska, wieś’: Possessiuncula – Dziedzinka. Calep 825a.
[Wyrażenie: »pusta dziedzinka«: pusta dziedzinka leży w gruncie czastarskim, którego używają ludzie ze wsi ziemiańskich panów Magdalińskich LustrWpol 99, 224.]
KN