Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [DZIENNICZEK]

Następne hasło: DZIENNY »

DZIENNIK (3) sb m

Fleksja

N sg dziennik (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII (z Cn) ‒ XVIII w.

Znaczenia

1. Księga o charakterze urzędowym, w której dokonuje się codziennych zapisów bieżących spraw (2)
2. rel. Książka, zawierająca żywoty świętych wraz z odpowiednimi naukami na każdy dźień roku (w układzie kalendarzowym) (1)

1. Księga o charakterze urzędowym, w której dokonuje się codziennych zapisów bieżących spraw; ephemeris BartBydg, Mącz, Cn; acta diurna, diarium BartBydg, Mącz; liber, in quo res gestae per singulos dies scribuntur BartBydg; commentarius, diurnum, quotidiana Cn (2): BartBydg 50; Ephemeris, [...] Diarium, et Acta diurna, Dziennik. To yeſt/ Regiſtr álbo xęgi w które ſie wpiſuyą káżdego dniá ſpráwy. Mącz 106b.

2. rel. Książka, zawierająca żywoty świętych wraz z odpowiednimi naukami na każdy dźień roku (w układzie kalendarzowym) (1): Dziennik. To ieſt/ Zywoty świętych y obroki znich duchowne ná káżdy dzień przez cáły rok/ z kazáńmi krotkiemi ná świętá przednieyfze pewny dzień w rok máiące. SkarŻyw 1.