![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DZIEWOSŁĘBICA | Następne hasło: DZIEWOSŁĘBINA » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DZIEWOSŁĘBIĆ (4) vb impf
e oraz o jasne.
Fleksja
| inf | dziewosłębić | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | dziewosłębię | |
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | dziewosłębił | m pers | dziewosłębili |
inf dziewosłębić (1). ◊ praes 1 sg dziewosłębię (1). ◊ praet 3 sg m dziewosłębił (1). ◊ 3 pl m pers dziewosłębili (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVIII w.
Prosić w czyimś imieniu o rękę panny, być swatem, swatać; pronubere Mącz, Cn; connubia coniungere Mącz; nuptias alicui conciliare, sponsam adducere Cn (4): Connubia coniungere, Ożeniáć/ Ráić komu żonę/ Dziewoſłębić. Mącz 178a; Pronubo, Ráyę zá mąż/ Dźiewoſłębię. Mącz 252c.
dziewosłębić komu (2): Máxymilian Ceſarz dźiewoſłębił Krolowi BielKron 475. Cf Zwrot.
Zwrot: »dziewosłębić [kogo komu] za małżonkę« (1): Biſkup Krákowſki y Iwo Kánclerz/ ktorzy dziewoſłębili Kolomanowi Sálonikę zá małżonkę [...] ledwá ſtámtąd ſámi vćiekli BielKron 359.
WK, BC