![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DZIWOCZY] | Następne hasło: [DZIWOK] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DZIWOCZYĆ (1) vb impf
Fleksja
3 sg m praet dziwoczył.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Postępować jak dzikus, zachowywać się niewłaściwie, jak szalony: Dźiwiſz ten dźiwoczył, nie dármo go ták zwano: bo y świecę zgáśił, y pſem drugiego poſczwał. SarnStat 1267.
KCh