[zaloguj się]
[pdf]

EGZAMEN (5) sb n

Zawsze ex-.

Fleksja

A sg egzåmen (5).

Sł stp brak, Cn ekzamen, eksamen, Linde XVI(XVIII) ‒ XVII (z Cn) w.

Sprawdzanie umiejętności, egzamin; examen JanStat [examen ‒ wypytanie BartBydg; próba, doświadczenie Mącz 110a; ekzamen abo eksamen szkolne na promocyją, abo kościelne na kapłaństwo, i[naczej] doznawanie, badanie, macanie, próba nauki, biegłości ‒ examen Cn] (5): ieſli kogo [...] Pan Bog ſam przez ſię/ á nie przez ludzie poſyła: tedy to cudy potwierdza/ ktore ieſli práwe ſą/ to przy nich ieſt/ iſz ſię táki kośćiołowi y ſtárſzym podáie/ y ono powołánie ſwoie/ y cudá rozſądkowi kośćielnemu poleca. Táki był ten Ekwicyuſz/ ktory ſię ná examen kośćielne wnetże porwał/ y pewnie kazánia by był przeſtał/ by mu był Papieſz zákazał: SkarŻyw 213; TEż poſtánawamy [!]: iż ilekroć którzy Studénći w któréykolwiek profeſsiiéy przez Doktory álbo Miſtrze ná examen wedle zwyczáiu będą przypuſzczeni: tedy Kánclérz náſz ná ten ezás będący/ iáko zwiérzchnieyſzy/ ono examen ápprobowáć będźie miał wſzelką moc. SarnStat 204, 322 [2 r.].

Synonimy: badanie, doświadczenie, doznawanie, proba, wypytanie.

AK