[zaloguj się]

EL (4) sb m

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N El
I Elmy

sg N El (3).pl I Elmy (1) [z hebr, N pl Elim z polską koncówką I pl -y].

stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Semicka nazwa Boga (4): A ieſli ſie tobie niezda rzecż tá zá przyſtoyną názywáć ánioły Boże tym imienim Elohim/ ktore powod ſwoy bierze od názwiſká tego El/ ktore moc znácży/ á Bogá też ſámego nim piſmo miánuie CzechRozm 51v, 15v; A dźiewiątey godźiny záwołał Ieſus głoſem wielkim/ mowiąc: Eloi/ Eloi/ (marg) Słowá to Cháldáyskie: miáſto ktorych Zydowie mowią: El (‒) lámmá ſábáchtháni? WujNT 182.
Szereg: »Elohim abo El« (1): A wżdy tych máło nie wſzyſtkich znácżnie piſmo Elohimy/ ábo Elmy zowie/ iáko Vriel/ Micháel/ Ráfáel/ Gábriel etc. CzechRozm 51v.

Synonimy: Adonaj, Bog.

Cf ELOHIM

TG