[zaloguj się]
[pdf]

FORYTOWANIE (5) sb n

-ry- (2), -ri- (3).

Oba o oraz a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg
N forytowani(e)
A forytowani(e)
I forytowanim

sg N forytowani(e) (1). ◊ A forytowani(e) (1). ◊ I forytowanim (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w.

1. Poparcie, pomoc; promotio Cn (3): Ták iż zá dziwnym foritowánim Bożym onę pięćdzieſiąt tyſiąc Wołochow y Turkow/ náſzych ſześc tyſiąc/ á práwie garść ludzi pobiłá/ y rozgromiłá StryjKron 757, 59; PowodPr 65 marg.
2. Oskarżanie, donoszenie (2): Quadruplor, Tákowym ludźi wydawánim y forytowánim ſie obchodźić. Mącz 335c.
Szereg: »skarga i forytowanie« (1): Iſch okolo cztherzech lyath stal ſzya odpowyednykyem Zidow Sqwirzinſkych, Poſnanſkych y Wronyeczſkych dlya thego ze na ych skarga y forithowanye kſzyązą Hannuſz Margrabya yeſth gi dzyerzal wwyązyenyv wkoſzczierzinye nyedziel kilkanaſczie okrom yego vynnoſzczy LibMal 1553/176.

Synonimy: 1. poparcie, pomoc; 2. donoszenie, oskarżanie, wydawanie.

Cf FORYTOWAĆ

WG