Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ACZKOLWIEKCI

Następne hasło: ACZLE »

ACZKOLWIEKCIEM (2) cn

Wszystkie samogłoski jasne.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Wskazuje na stosunek przyzwolenia (2)
- A.Wprowadza wypowiedzenie okolicznikowe przyzwolenia; chociaż, mimo że:W pozycji przed wypowiedzeniem nadrzędnym
- B.W funkcji wskaźnika nawiązania z odcieniem przyzwolenia nawiązuje do treści poprzedzającego wypowiedzenia; w połączeniu z międzywypowiedzeniowym przeciwstawnym wskaźnikiem zespolenia ponadto zapowiada uzupełnienie treści wprowadzonego wypowiedzenia przez wypowiedzenie przyłączone dodatkowym wskaźnikiem zespolenia; wprawdzie

Wskazuje na stosunek przyzwolenia (2):

A.Wprowadza wypowiedzenie okolicznikowe przyzwolenia; chociaż, mimo że:W pozycji przed wypowiedzeniem nadrzędnym:

Połączenie: »aczkolwiekciem ... a wszakoż«: Aczkolwiekciem przedtym dobrá bywała tato goſpoda/ a wſzakoż teráż dla mnogich rzecży widzi ſie nie zwolná ForCnR A2.

B.W funkcji wskaźnika nawiązania z odcieniem przyzwolenia nawiązuje do treści poprzedzającego wypowiedzenia; w połączeniu z międzywypowiedzeniowym przeciwstawnym wskaźnikiem zespolenia ponadto zapowiada uzupełnienie treści wprowadzonego wypowiedzenia przez wypowiedzenie przyłączone dodatkowym wskaźnikiem zespolenia; wprawdzie:

Połączenie: »aczkolwiekciem ... a wszakoż«: Aczkolwiekćiem táka niemoc nieiáko ſye przedłuży/ á wſzákoſz ſzkody nieuczyni. SienLek 21.

Cf ACZKOLWIEKCI