[zaloguj się]
[pdf]

ADMONICYJA (2) sb f

-ti-: -ci- (1 : 1).

a nagłosowe prawdopodobnie jasne (1 r. nie kreskowane), końcowe a pochylone; o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
sg
A admonicyją
L admonicyj(e)j

sg A admonicyją (1). ◊ L admonicyj(e)j (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Upomnienie [admonitio – napominanie Mącz 231a; admonitio ‒ napomnienie Calep; napominanie, napomnienie, upomnienie – admonitio Cn] (2): [Marszałek] Vkazował zeto indignitas Senatus, aby wten czas siedziec mieli przed pokoiem aVrzednicy sie zawierac, gdyz mogą sobie insze godziny vpatrowac, dla odprawowania spraw, nie wten czas gdy się Senatus schodzi Patienter Krol zniosł tę admonitią ActReg 11.
Wyrażenie: »wtora admonicyja« = List Kalwina do Polaków pt. Epistola Joannis Calvini qua fidern admonitionis ...: iako Kálwin cżęſto o thym rozdźieleniu przećiwko nam báie/ Bo ták mowi we wtorey admoniciiey ſwey. GrzegRóżn C2v.

Synonimy: napominanie, napomnienie, ostrzeganie, upomnienie.

TG