[zaloguj się]
[pdf]

GARB (9) sbm

gårb, garb-.

Fleksja
sg pl
N gårb
A gårb
I garbami
L garbie

sg N gårb (5). ◊ A gårb (2). ◊ L garbie (1). ◊ pl I garbami (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Wypukłość na plecach lub piersiach spowodowana skrzywieniem kręgosłupa; gibbus Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; gibber Mącz, Cn; struma BartBydg (8): Nie będzieć ſie mogł wymáwiáć Kiedy mu Pan będzie łáiáć: O Ezopie nędzny kárwie/ To odnieśieſz ná ſwym gárbie. BierEz A2; Gibbus, eyn putkel Garb Murm 65; Mymer1 22; BartBydg 151b; o inſzich nie mowię zwłaſzcża ktorzy garb z przygody maią á nie z vrodzenia. GlabGad P5; Mącz 145c; Calep 454b.
W przen (1): A w Papieſtwie ich nie máło [...] ktorzyby ſię żadną miárą z więtſzymi gárbámi niż Wielbłądowie pewnie nie wćiſnęli. CzechEp 23.
2. Wole spowodowane nieprawidłowym działaniem tarczycy (1): Bo ácż co ſie nie godzi to tám [do klasztoru] cżáſem pcháią/ Co álbo garb ná ſzyi/ albo guzy máią. RejWiz 39.

Cf GARBONOSY

MM