[zaloguj się]
[pdf]

GARDZIĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

3 pl m pers con by się gardzili.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. gardzić.

Nie cenić, odrzucać [czym]: Dwoie ná dzień ludziom kazánie cżynił/ wielką wjmową j náuką duchowną: vpomináiąc nawięcey/ áby tylo w niebo pátrzyli/ á do niego ſię mieli/ á tymi ſię ziemſkimi dobry gárdzili. SkarŻyw 31.

HG