![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: GOŁĘBICZKA | Następne hasło: GOŁĘBIENIEC » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GOŁĘBICZY (11) ai
o jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| f | N | n | N | gołębicz(e) | |
| L | gołębicz(e)j, gołębicże | L | |||
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | gołębicz(e) |
sg f L gołębicz(e)j (8), gołębicże (1) OpecŻyw. ◊ n N gołębicz(e) (1). ◊ pl N subst gołębicz(e) (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Znaczenia
Przymioinik od „gołębica” (11): Duch téż ſwięty z nieba zſtąpil w poſtawie gołębicżé/ ij ſiedziál na glowie Iezu kriſtowé OpecŻyw 36v; Gołębicże Layno nagoręczſze ze wſzech inych FalZioł I 144c; cżemu tákże Oyczá y Duchá s. bythność ktora ſie też raz w perſonie Anyelſkiey/ álbo też gołębicżey pokázowáłá zwáć nie mam? SarnUzn B7, B2v; RejPos 9, 142, 150v; LatHar 376; A iednák nie trzey ieſt Bogow/ ále ieden. á iednák inſzy w głośie/ inſzy w ćiele/ inſzy w oſobie gołębiczey. SkarKaz 516a.
W porównaniu (1): otoś ty ieſt napięknieyſzá/ á ocży twoie ſą iáko gołębicże [oculi tui columbarum]. BibRadz Cant 1/14.
W charakterystycznych połączeniach: gołębicze(-a) łajno, osoba (4), persona, po(d)stać (2), postawa.
W przen (1): krotko mowiąc wielką ná ſercu ćichość y pokorę/ á ná ćiele wielką cżyſtość záchował: w proſtoćie gołębicżey/ miał wężową mądrość SkarŻyw 230.
ZZa