Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: GOTOWIE

Następne hasło: (GOTOWIU) »

GOTOWIEC (1) sb m

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w gotowość i w -ec).

Fleksja

	sg
N	gotowiec
I	gotowc(e)m

sg N gotowiec. ◊ [ I gotowc(e)m.]

Sł stp brak, Cn s.v. rezolut, Linde XVI – XVIII w.

Znaczenia

1. To, co może być szybko gotowe, przyrządzone
2. [W funkcji przysłówka: »gotowcem« =w stanie gotowości, należytego przygotowania]

1. To, co może być szybko gotowe, przyrządzone: A ſlodek też z kápuſtką to gotowiec prętki. RejWiz 62.

2. [W funkcji przysłówka: »gotowcem« =w stanie gotowości, należytego przygotowania: Kiedy iuż Krol od Pſkowa/ wyiachał do Litwy/ Muſiał iácháć gotowcem/ práwie iak do bitwy. RymszaDeket 81 (ekscerpt W. Rzepki).]