[zaloguj się]
[pdf]

GRODZA (8) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak Cn); a pochylone.

Fleksja
sg
N grodzå
G grodz(e)j
A grodzą
L grodz(e)j

sg N grodzå (2). ◊ G grodz(e)j (4). ◊ A grodzą (1). ◊ L grodz(e)j (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Płot, ogrodzenie; saepimen, saepimentum, saeptum, tutela fundorum Cn (4): Grodzey ták pilno ſtrzedz/ iż ktoby żerdź álbo dyl ſpalił álbo vkradł/ ták to karáć iáko inne złodźieyſtwo. GostGosp 12, 80, 164 [2 r.].
2. Miejsce ogrodzone, zagroda; area, chors, conseptum, loca septa Cn (1): Tylkoć to głupie cielę v kołká ták wiążą Aby ſpokoynie ſtało/ tak mu w grodzey każą ZbylPrzyg A2.
3. Ogradzanie, stawianie ogrodzenia, zagrody (3): Pieſza robotá ma bydź we złą drogę/ w niepogody: y ná Wioſnę/ kiedy chude konie/ choć podeſchnie: kopániná/ grodza/ gárdliny wiązánie/ drew rąbánie GostGosp 76; A ták w ten rok ktorego gumno záchowywaſz/ miey oko ná ſłomę/ ná drwá/ ná grodzą/ y ná budowánie. GostGosp 82, 160.

Synonimy: 1. obrąb, ogrodzenie, płot, zrąb.

Cf GRODZENIE, GRODZIEŃ, GRODŹ

MM