[zaloguj się]
[pdf]

GROMOWY (12) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak Cn).

Fleksja
sg
mN nNgromow(e)
G Ggromow(e)go
Igromowym I
pl
N m pers gromowi

sg m I gromowym (2). ◊ n N gromow(e) (5). ◊ G gromow(e)go (4). ◊ pl N m pers gromowi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

1. Przymiotnik od „grom” ‘huk pioruna’ (3):
a. Głośny, donośny, taki jak huk gromu; tonitralis, tonitrualis Cn (2):
Wyrażenie: »głos gromowy« = vox tonitrui PolAnt (2): y vſłyſzałem iednego ze cżterech zwirząt mowiąc ku mnie iákoby głoſem gromowym RejAp 56 [przekład tego samego tekstu] BudNT Apoc 6/1.
b. Wytwarzający pioruny (1): Rozgniewał ſie Apollo/ mśćił ſie nád Obrzymy ktorzy gromy ſpráwowáli/ przeto zrzućił z boſtwá Iupiter Apolliná. (marg) Gigántes gromowi. (—) BielKron 22 marg.
2. Zestawienia w funkcji nazw botanicznych oznaczające szparagi; Galium verum L. (Rost) (9):
»gromowe korzenie« (6): Sparagus. Gromowe korzenie. Sparagen [...] GRomowe korzenie ieſt ciepłe y ſuche/ Mocz ma otwieraiączą zatkania ſleziony y wątroby y nyrek FalZioł I 129a; GRomowego korzenia wodka ſkłania ſie ku ſuchoſci, Otwiera zatkanie flegmiſthe z żył wątrobnych y ſleziony FalZioł II 6b, +4d, +5b, II 6b.

~ W charakterystycznym połączeniu: gromowego korzenia wodka (2). ~

»ziele gromowe« [szyk 2 : 1] (3): Korzenie znaſieniem ziela gromowego/ ſą pobudzaiącze vriny iedno iż ſą trudne ku ſtrawieniu FalZioł I 129b, I 129b, c żp.

Cf GROMNY

ZZa