[zaloguj się]
[pdf]

GRONISTY (1) ai

o jasne.

Fleksja
sg
mNgronisty fNgronistå

sg m N gronisty. ◊ [f N gronistå.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. (z Cn).

Przymiotnik od „grono” ‘owocostan złożony z małych owoców’; racemosus Mącz, Cn; racematus, racemifer Cn: Racemosus, Groniſty, pełny grón. Mącz 345a.
a. [Owocujący w kształcie kiści:
Zestawienia: bot. »pierz gronisty« = prawdopodobnie Piper nigrum L. (Rost: pierz): Pierz groniſty/ Botrytes Piper. Treüblichter pfeffer. SienHerb L#v, E#v.

bot. »trześnia gronista« = prawdopodobnie Prunus Cerasus L. (Rost: cerasa); wiśnia: Trześnia groniſta/ Ceraſa Racemoſa, Traubkirſchen. SienHerb L4#v, E3#v.]

b. [Podobny kształtem do kiści winogron:
Zestawienie: »gronista dymna żużel«: Dymna Zużel w Kominiech Vtnych piecow ieſt Troiaká. Pierwſza ſie wieſza/ iáko groná winne/ á to ieſt groniſta Dimna Zużel/ Pompholix Botrytis. Grawnicht. SienHerb I3#v (Linde).]

Synonim: b. zest.: »g. dymna żużel«: urewiec.

ZZa