[zaloguj się]
[pdf]

[GRUWASŁKA sb f

Pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja
sg pl
N gruwåsłka
G gruwåsłki gruwåsłek
A gruwåsłki
I gruwåsłką
L gruwåsłkach

sg N gruwåsłka. ◊ G gruwåsłki. ◊ I gruwåsłką. ◊ pl G gruwåsłek. ◊ A gruwåsłki. ◊ L gruwåsłkach.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Grudka, cząstka: ludźie prośći w biegunce gorącéy [...] mówią/ że ná koniec/ áż ſztuki wątroby pádáią [...] każe [Gordon] tákowé gruwaſłki kłáść ná ćiepłą wodę/ pátrząc ieſli ſye roſpłyną OczkoPrzymiot 350.
Szereg: »gruwasłka albo ziarnko«: áż ſye práwie dobrze vmiéſza/ á máśćią ſzárą ták ſtánie/ áby gruwaſłki álbo źiarnká żadnégo żywégo śrébrá niedoyźrzéć było OczkoPrzymiot 154.
2. Stwardnienie, nabrzmiałość, formujący się wrzód:

W połączenia szeregowym: kiedy ſye nérki álbo meaty zránią [...] álbo kiedy guzem/ kroſtą/ gruwaſłką/ álbo brodawką iáką zároſtą OczkoPrzymiot 445.

Szereg: »gruwasłka albo guzik«: A iż ták gruwaſłká álbo guźik bywa z mięſá nároſłégo/ á iákoby z ropy á z phlegmy sśiądźiónégo/ potrzebuie/ áby corychléy był ſtrawión. OczkoPrzymiot 446.
3. lek. Gruczoł; męski gruczoł płciowy: náturá dáłá tám owe gruwaſłki/ ſkrzepłé/ álbo ſśiádłé/ iákoby łoiu álbo mléká/ áby ſtaw folgę/ y máteria która tám [w trzosłach] płynie/ miáłá zabáwę. OczkoPrzymiot 489, 496.
Szeregi: »glandulae albo gruwasłki«: tákié wrzody bywáią/ gdźiele indźie [nie w trzosłach] gdźie tych glandulas álbo gruwáſłek y ich inuolucra nie bywa OczkoPrzymiot 497.

»żołędzie albo gruwasłki«: mówią/ że początek á záfundowánié dymion tych ieſt w żołędźiách álbo gruwaſłkách/ nád ſtáwem w trzoſłách leżących OczkoPrzymiot 496.

Synonimy: 1. brełka, bryłeczka, sztuka, ziarnko; 2. gruczoł, guz, guzek, guziczek, guzik, sadzel, twardość; 3. żołądź.

Cf GRUZŁA, GRUZOŁKA]

MK