[zaloguj się]
[pdf]

GRZEŚĆ SIĘ (5) vb impf

zawsze sie.

W formach osobowych prawdopodobnie e jasne (tak w grześć).

Fleksja
inf grześć sie
indicativus
praes
sg pl
1 grzebiemy sie
3 grzebie się
imperativus
sg
2 grze sie
conditionalis
sg
3 m grzebłby sie

inf grześć sie (1). ◊ praes 3 sg grzebie się (1). ◊ 1 pl grzebiemy sie (1). ◊ imp 2 sg grze sie (1). ◊ con 3 sg m grzebłby sie (1).

Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w. s.v. grześć.

Przedzierać się, przedostawać się z trudem (5):
Przen: Usiłować coś osiągnąć (3): dálekoby ſie nam tám owſzem przyſtało grześć gdzie nam to dármo przychodzi. RejZwierc 14v.

grześć się do czego (1): A grzebłby ſie do tego by ſnadź y pod lodem. Aby iedno oględáć co roſkoſzy płodzi RejWiz 22v.

grześć się przez co (1): płyń y grze ſie kędy możeſz przez thy nawáłnosći á przez thy niebeſpiecżeńſtwá [...] morzá ſwiátá tego. RejPos 237.

a. Wdzierać się, kopiąc w głąb ziemi (2): Iuż ſie gornik grzebie pod cięſzką zięmię RejZwierc 65v, 14v.

Formacje współrdzenne: dogrześć się, odgrześć się, wygrześć się, zagrześć się; dogrzebać się.

KW