[zaloguj się]
[pdf]

HAROWAĆ SIĘ (3) vb impf

Zawsze sie.

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -ować).

Fleksja
inf harować się
indicativus
praes
sg
3 haruje sie

inf harować się (2). ◊ praes 3 sg haruje sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przygotować się, zaprawiać się do zawodów (o koniu) (3):

harować się czym (1): ále káż ná nim [na koniu] ieźdźić po máłu/ á czyśćie go wymywáć w łáźni/ á ták on będźie z śiebie ſádło tráćić: á miáſto śiáná daway mu podrożniku/ ábowiem on ſye thym háruie SienLek 190.

W przen (2):
Zwrot: »do zawodu się harować« (2): Iáko ſie do duchownego zawodu hárowáć RejZwierc Aaa4, 130 marg.

KN