[zaloguj się]
[pdf]

HERBARZ (7) sb m

e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N herbårz
G herbårza
A herbårz herbårze
L herbårzu

sg [N herbårz. ◊ G herbårza. ◊ A herbårz.] ◊ L herbårzu (6). ◊ pl A herbårze (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Książka zawierająca opisy roślin, ziół; zielnik; herbarius liber Cn (7): Macer theże w ſwogim Herbarzu wypiſuie włoſnoſci tego ziela FalZioł I 36b, V 83; Kto chce ſzyrzey o mięſie cżytać [...] gdyż to ieſt wypiſano w herbarzu polſkim przez Floriana wypraſſawynym [!] GlabGad H4v, I6v, K2; Zmowili ſie czi kuglarze Czo to cżitaią herbarze [...] Yze to naliezli wpiſmie Yze ſie liew kura boi RejRozm 400; Polacy ieſzcze ná onym bábim Herbarzu śiedzą/ mniémáią by ná tym doſyć było. SienLek 194.

[Tytuł: HERBARZ POLSKI, To ieſt O PRZYRODZENIV ZIOŁ Y DRZEW ROZMAITYCH UrzędowHerb kt, [**4] [4 r.], 1b [2 r.], 2a, b [2 r.].]

KN