[zaloguj się]
[pdf]

1. I (64)

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (streszczenie JanNKar) i XVIII w.

1. Litera i głoska (58): W ięzyku polſkim/ kto chce wyraźić ten dźwięk ktory w wymáwianiu ſłów ſłyſzęmy/ ty litery abo figury musͮi znać/ [...] ktoré sͮię tak piſzą/ a ieſt ich/ piętdźiesͮiąt i iedna wliczbę. á á a b  c ć cz d dz dź dż e é ę f g h i ii j ij y yi k l ł m MurzOrt B; Bo co by tu niektorzy miaſto i/ położyli y/ tedy wiédzmy że/ y/ inſzy má dźwięk niſz i/ iako to każdy ſłyſzy/ gdy mowi ty ſłowa/ tedy/ wiédzmy/ inſzy/ ſłyſzy/ każdy/ gdy rć. MurzOrt B2; ẃ żoráẃ/ żółẃ/ móẃ/ tráẃ/ iako f iedno że i nakońcu zatrącá MurzOrt B3, B2 [6 r.], B2v; Reieſtr, nie Regeſtr, Aniół, Ewanielia, etć. nie Angiół, áni Ewángelia. Bo ácz z Láćińſkiégo idźie, ále w Polſkim iuż ná tym mieyſcu, odmięnia ſie/ g/ w literę/ i/ conſonans: inſza gdy ſie po Láćinie piſze. JanNKar E4; Gdźieby ſie tráfiło dwoie ii/ weſpół, iáko w tym ſłowie, piie, biie, etć. tám iuż piérwſzè /i/ właſna vokaliſz, á drugié iuż conſonanſ. Otóż wolał bym ie ták piſáć, bije/ pije/ etć. żeby to drugie /i/ było conſonans. JanNKar E4v, B3, C4, E4, E4v, F4v [3 r.] (15); Znák tęn / ̂/ literą nie ieſt/ ále kázzdȩi liteŗe nád ktorą ſtoi/ ten d̂więk /i/ pŗydáie. JanNKarGórn G3v, G3v [3 r.], G4, Hv, H2 [3 r.]; Gdźie tedi po c/ abo po s/ abo po z/ idźie ta litera i/ tam iuƶ nie tŗeba kréſki ƶadnéy na nie kłaść JanNKarKoch G2, E4, E4v [2 r.], F4v, Gv, G2 [4 r.], Gv2 [3 r.], G3 [2 r.].
Zestawienia: »i krotkie« (1); i Krotkié wymawiáimy i piſzmy wſłowach/ ociec/ wniebie/ mói i twói rć. MurzOrt Bv.

»proste i« (3): Tákże po ć/ dź/ l/ ś/ ź/ nie idźie tępè y/ iedno zgołá proſtè i JanNKar G2v, G2v; JanNKarKoch G2.

»tępe i« (1): To ypſylon/ iáko pochodźi od /v/ Greckiégo/ tákby tèż kłáść ſie nie miáło równo z literą/ i: Iedno że to iuż weſzło w zwyczay: tedy iuż tępym i/ bydź muśi. JanNKar F4v.

2. Symbol zastępujący w tekście prawniczym nazwę miejscową (6): SToiąc oblicznie przed ſądem ſzláchetny N. dźiedźic B. [...] zeznał: iż vczćiwym mężom Menſionarzom Kośćiołá Tumſkiégo Krákowſkiégo/ [...] dwánaśćie grzywien pieniędzy monéty y liczby Polſkiéy wiecznie/ wſzákże ná wyderkoff przedał y zápiſał/ y przedáie y zápiſuie ná dobrách ſwych dźiedźicznych/ to ieſt/ ná wśi I. y kmiećiach/ káczmarzách/ y innych wſzyſtkich/ którzy mieſzkáią w przerzeczonéy wśi I. SarnStat 1251, 1249, 1251, 1257, 1258.
3. Użycie litery i w funkcji porządkującej na oznaczenie części rozdziału i układu alfabetycznego w rejestrach (materiał nie objęty statystyką): Sałata, [...] A SAłatha albo laktuka ieſth dwoiaka, Iedna ieſt domowa á druga leſnia [...] I Też tym ludziem ktorzy miewaią gorącze febry, Lactuka gim będzie dobra á pożitecżna ku iedzeniu z ocztem. FalZioł I 74b; Hiſtoria o Ionáſzu Proroku/ 199. Hołd Wołoſki/ 246. I. Iáko ſie ludzie rozno rodzą/ 2. Iáko poznáć náturę cżłowiecżą/ 3. RejZwierc Aaa4.

WG