[zaloguj się]
[pdf]

INCESTUS (1) sb m

Fleksja

N sg inc(e)stus.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Współżycie cielesne między krewnymi i powinowatymi w stopniu, w którym zachodzi przeszkoda małżeńska; kazirodztwo [incestus – nieczystość, zakazane a niesłuszne małżeństwo miedzy krewnemi sobie personami albo ślubem czystości obowiązanemi, albo też insze złączenie, a krwie zgwałcenie Mącz 50b; – obcowanie, złączenie z krewną Calep; kazirodztwo, nierząd z personą Bogu oddaną ‒ incestus Cn]: Tákże też y kápłan/ mnich/ mniſzká/ gdyż Bogu czyſtość ſlubili/ w małżeńſtwo ine wſtępić nyemogą. A yeſli ſye ſeymuyą/ toć będźye cudzołoſtwo y przeklęty inceſtus z krzowoprzyſyęſtwem [!]. KromRozm I C2v.

Synonim: kazirodztwo.

IM