Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: IND

Następne hasło: INDEKS »

INDEFINITUS (8) ai

e prawdopodobnie jasne.

Fleksja

sg
m	N	indefinitus
	G	indefinita
	A	indefinita

sg m N indefinitus (3). ◊ G indefinita (1). ◊ A indefinita (1). ◊ (lat.) A indefinitum (1). ◊ Abl indefinito (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

U gnostyków atrybut Boga: nie dający się wypowiedzieć ludzką mową, trudny do zrozumienia (8)

U gnostyków atrybut Boga: nie dający się wypowiedzieć ludzką mową, trudny do zrozumienia [indefinitus ‒ niejasny, niewyrozumny Mącz 168c; – nieopisany, zawieły, węzłowaty Calep; nieokreszony, nieograniczony, nieopisany ‒ indefinitus Cn] (8): Thuć dopiero widźiemy iáko ſzáthan ſzáleie/ y iáko ſię w dźiwne potwory odmienia/ áby ſwego Bogá nieznáiomego Prorokom/ Kryſtuſowi/ y Apoſtołom/ Bogá indefinitá/ Bogá Iſtność/ Bogá Troiákiego/ y inſzemi potwornemi nazwiſkámi miánowánego obronił GrzegRóżn F4v, C2, E3, E3v, G3, H4v.

Szeregi: »niewymowiony ábo indefinitus« (1): [Bóg] ieſt v nich niewymowiony/ ábo indefinitus GrzegRóżn C.

»indefinitus abo niemianowany« (1): Bog indefinitus ábo Bog nie miánowány. GrzegRóżn H2.