[zaloguj się]
[pdf]

INDYGENA (2) sb m

Fleksja

A pl indygeny (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Szlachcic mający osiadłość ziemską w danej ziemi, rodak, ziomek, krajan; cudzoziemiec, który otrzymał prawa i przywileje szlachcica polskiego [indigena – naszyniec, ziemek ktory sie tu urodził Mącz 143c; ‒ domowy, w naszym kraju urodzony Calep; naszyniec; rodzic stąd, tuteczny; swojski, naski; tameczny – indigena Cn] (2): MAiąc przed oczymá mężné y doſyć dźielne poſługi PP. Bekieſzów ná expedicyách woiennych téy R. P. [...] którym R. P. oddawáiąc wdźięczność/ ták Koroná/ iáko y W. X. Litewſkié zá indigeny ſwé przyięli. [za szlachcice i obywatele Korony tej przyjmujemy SarnStat 75] SarnStat 75, 1140.

Synonimy: naszyniec, ziemek.

AKtt