[zaloguj się]
[pdf]

INSTANCYJA (9) sb f

-cia (4), -tia (2), -cyja (2), -cya (1).

Pierwsze a jasne.

Fleksja
sg pl
A instancyją instancyj(e)
I instancyją
L instancyjéj instancyjach

sg A instancyją (1). ◊ I instancyją (2). ◊ L instancyjéj (2). ◊ pl A instancyj(e) (2). ◊ L instancyjach (2); -ach (i), -(a)ch (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Prośba za kimś, wstawiennictwo [instantia – ustanie nad kim albo nad czym, ustawiczność, pilność, usiłowanie, przymuszanie, pobudzanie Mącz 418d; – ustawność, pilność Calep; nacieranie, naleganie ‒ instantia Cn] (3): stąd pewnie nie prosiliby [ludzie] WKM tak z wielką instancyją aby ta egzekucyja, z ktorej ten porządek, ktory zginął, wrocić się może, doszła. Diar 68, 72.

instancyja o czym (1): gdy cżytano publice Conſtitucye tego to Bráctwá/ przyſzło do owey gdźie ſię bráćia obowięzuią/ gdybj [!] tego potrzebá vkázowałá/ żeby ſię nie wſtydźili ſtać v kośćiołá proſząc Iáłmużny. Gdy iedná zacna oſobá vcżyniłá o tym inſtáncyą/ podobno do kogoś mnieyſzego rzecż obracáiąc. Kśiążę to zácne [...] rzecże/ Zebym ſię ia tego namniey niewſtydźił/ y owſzem byłoby lepiey/ bo ią więceybym vprośić mogł/ gdjż [!] bym ſię káżdemu przymowić chćiał y vmiał. WysKaz 41.

2. Ingerencja coraz to ważniejszejszej osoby (2): my wyznawamy trzy rzecżnie rozeznáne y żywiące perſony/ ktore máią ſwe właſne ſpráwy. [...] Ale nim przyſthąpiem do Nowego Zakonu/ ieſzcże tu málucżko záſtánowię ſie/ á ná ony thrzy inſtantie damy odpowiedź. SarnUzn E5v, E6 marg.
3. praw. Roki sądowe, trybunał, sąd nadrzędny (4): Dowodźił actor Xiądz á tom z tobą był ná kilku inſtanciach, v tegoſz ſądu/ prżed temże Sędzięm/ gdźieś mię o myto pozywał GórnRozm G3, F2; ná káżdéy inſtánciiéy/ będźie iureuictus powinien inferowáć malé obtentum, nie czyniąc o to oſobnéy Aktciiéy. SarnStat 801, 549.

TZ