![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: JAGNIĘCINA | Następne hasło: [JAGNIĘCZKA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JAGNIĘCY (5) ai
a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | jagnięcy | n | N | jagnięc(e) |
| pl | ||
|---|---|---|
| G | jagnięcych | |
| inne formy | ||
| sg G - jagnięc(e)go; sg A f - jagnięcą | ||
sg m N jagnięcy (1). ◊ G jagnięc(e)go (1). ◊ f A jagnięcą (1). ◊ n N jagnięc(e) (1). ◊ pl G jagnięcych (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Znaczenia
Przymiotnik od „jagnię”; agninus Calep (5): áby dźiećięćiu rychło zęby roſły/ rozmieſzay mozgu iágnięcego z mlekiem koźim á tym mu dźiąſłá pomázuy SienLek 75v; Calep 44b.
W połączeniach szeregowych (3): Popiół s kośći bydłá młodego/ iáko iágnięcych/ koźlęcych / ćielęcych/ gdy go ná ránę wſzeláką ſypie/ choćia iednego s tych/ czyśćie ſye pod nim goi. SienLek 146v, 6v, 47.
W charakterystycznych połączeniach: jagnięce(-y, -a) kośći, mięso, mozg, skorka.
LW