![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: JARMARCZNIK | Następne hasło: JARMARK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
JARMARCZNY (1) ai
Oba a jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | jarmarczny | n | N | |
| I | I | jarmarcznym | |||
sg m N jarmarczny. ◊ [n I jarmarcznym.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) i XVIII w.
Znaczenia
Przymiotnik od „jarmark”: Nundinalis, Iármárczny Iármárkowy. Mącz 251c.
[Wyrażenie: »jarmarczne prawo«: NA Iármárkach wielé ſye tego przygadza/ że Poddáné zinnégo Práwá ſądzą o kożdą rzeez/ o kthórąkolwiek kto żáłuie/ ku krzywdźie nietylko ónym któré ſądzą á niégdy vćiſkáią/ ále téż y ku krzywdźie tym/ pod ktorych wiérzchnośćią ſą: y przezwáli to Iármárcznym Práwem/ ći co krzywdę czynią. GroicArt 51v (Linde).]
Cf JARMARKOWY
LW