[zaloguj się]
[pdf]

JEMIOŁOWY (3) ai

e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w jemioło).

Fleksja
sg
m Gjemiołow(e)go n Gjemiołowégo
pl
N subst jemiołow(e)

sg m G jemiołow(e)go (1). ◊ n G jemiołowégo (1). ◊ pl N subst jemiołow(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.

Przymiotnik od „jemioła” ‘roślina’ (3): Gdy ktho ſurowy pokarm w żołądku czuie: weźmi prochu iemiołowego á z winem go piy. SienLek 97v, 166v.
Wyrażenie: bot. »jemiołowe jagody« (1): Mespilum, Yemmyolove yagody BartBydg 90.

Cf JEMIELI, JEMIELNY

JW