Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [JĘDRNOŚĆ]

Następne hasło: [JĘDRZNIĆ] »

JĘDRNY (4) ai

comp jędrni(e)jszy (1).

Fleksja

sg
m	N		n	N	jędrné
	D			D	jędrnemu
	A	jędrny		A

pl
N	subst	jędrniejsz(e)

sg m A jędrny (1). ◊ n N jędrné (1). ◊ D jędrnemu (1). ◊ pl N subst jędrniejsz(e) (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

Znaczenia

Niewiotki, zdrowy, silny (4)

Niewiotki, zdrowy, silny; vigens Cn (4): przeto też one [naci] mniey roſtą gdy deſzcż nie przepada gdyż po deſzcżu iędrnieyſze bywaią. GlabGad I3v; Abowim oni [rodzice] nye inácżey yákoby oracże látu á yędrnemu ſlońcu máyąc dzyatki [...] bárzo ſie ſami myędzy ſobą roſkoſſuyą GliczKsiąż Cv; Iędrné źiárno choć máłe/ z czáſem wzgórę wſtawa GórnTroas 40.

W przen (1):

Wyrażenie: »jędrny dowcip« (1): á ktorzi záś y iędrny dowćip maią/ y ciáło mocznę [!] ći niechay tak o naukach iáko woiowániu piecżą maią KwiatKsiąż M.