[zaloguj się]
[pdf]

KALUMNIJA (7) sb f

c- (4), k- (3).

Pierwsze a jasne, końcowe prawdopodobnie pochylone (tak w -ija).

Fleksja
sg pl
N kalumnijå kalumnij(e)
A kalumniją kalumnij(e)

sg N kalumnijå (3). ◊ A kalumniją (2). ◊ pl N kalumnij(e) (1). ◊ A kalumnij(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Potwarz [calumnia – potwarz BartBydg, Mącz 32b; ‒ fałszywe oskarżenie Calep; chytrość; potwarz – calumnia Cn] (7): Kálumnie nieznośne. SarnUzn G8 marg; Bom też do tych odpiſow á zwłaſzcżá ná plotki nikcżemne/ baśni y kálumnie ſproſne nic bárzo ſkory. CzechEp *2v; O krzćie też tu zgołá piſáć nic niechcę/ máiąc iuż ná iáſną kálumnią/ gotową zdawná y ná nowokrcżeńſtwo odpowiedź CzechEp 57, 338; Notoria, periuria zá trzećim rázem máią bydź karáné, iáko y Calumnia Calumniator. SarnStat 710, 710, 1307.

Synonim: potwarz.

MM