[zaloguj się]

KAPELAN (13) sb m

k- (10), c- (3); -ll- (10), -l- (3).

Pierwsze a oraz e jasne, drugie a pochylone.

Fleksja
sg pl
N kapelån kapelånowie
G kapelåna kapelån(o)w
D kapelån(o)m
A kapelåna
L kapelånie
inne sg G a. A - kapelåna

sg N kapelån (2).G kapelåna (3).A kapelåna (1).G a. A kapelåna (1).L kapelånie (2).pl N kapelånowie (1).G kapelån(o)w (1).D kapelån(o)m (2).

stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Duchowny katolicki pełniący swoje obowiązki przy małym kościele lub przy boku jakiejś osoby (np. króla albo biskupa); capellanus JanStat, Cn [capellanus, capelanus, cappellanus Łac śr] (13): WyprKr 115 [2 r.], 123v; Iáko raz miał kſiądz Biſkup Kuiáwſki Zebrzydowſki Kápellaná/ ziadłego kſiędzá/ ktoremu był wrzod nieczo nádkáźił gęby/ iż byłá opárzyſtha/ y trefiło ſie/ że kſiądz Biſkup w rozmowie [...] pythał Kápellaná/ kſięże Wyſocki coż wam to było w vſtá? GórnDworz Q3; Kápellan oycá iego ślepy ná ocży nád onym ćiáłem záwołał SkarŻyw 574; KRólowa do mſzéy chćiáłá/ ále Kápellaná Domá nienáleźiono/ bo pilnował dzbaná. KochFr 49, 49 [2 r.]; á trzeći [rok] prawdźiwą niemocą mogą y máią przewléc okróm miánowánia Kápellaná. SarnStat 769, 769, 770.

W połączeniu szeregowym (1): Ku tym należą też Wikáryiowie/ Altáryſthowie/ Kápellanowie/ Menſyonáryſthowie/ Gracyáliſtowie/ Requiemiſthowie/ etć. KrowObr 36v.

ZZa