![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KAPTUR | Następne hasło: KAPTUREK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KAPTURAĆ (1) vb impf
Oba a jasne.
Fleksja
| inf | kapturać | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| pl | ||
| 3 | kapturają | |
inf kapturać. ◊ [praes 3 pl kapturają.]
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu; poza tym XVII w.: kapturać się.
Ubierać w kaptur; tu być może wyświęcać: poidźmy do biſkupow y doktorow/ ktorzy nyedáliby ſye byli papyeżom kápturáć/ by byli rozumyeli iż zwirzchnoſć ich nye yeſt wedle bogá. KromRozm III O.
[Przen: Usidlać [czym]: Z Tych wſzytkich Cżártow wyżſzey miánowánych/ káżdy ma ſwe godziny y mieyſcá/ y káráktery/ ktorymi kápturáią ludzi potáiemnie PostępekPrCzart 66.]
MM