[zaloguj się]
[pdf]

KARMICIEL (4) sb m

-å- (3), -a- (1); -a- SkarKazSej; -å- : -a- SkarŻyw (2 : 1); w przypadkach zależnych e prawdopodobnie jasne (tak w -ciel-).

Fleksja
sg pl
N kårmiciele
A kårmiciela
I kårmiciel(e)m

sg A kårmiciela (1). ◊ I kårmiciel(e)m (2). ◊ pl N kårmiciele (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Ten, kto karmi, żywiciel, pracujący na czyjeś utrzymanie; altor, alumnus, nutritor Cn (4):

karmiciel kogo (1): ten [św. Józef] ktory vcżyniony ieſt ſtrożem wiernym/ cżyſtośći mátki przenacżyſtſzey/ opiekunem vbogiego w ćiele Bogá/ karmićielem Meſyaſzá/ obrońcą śieroctwá/ nośićielem dziećińſtwá/ wychowálnikiem młodośći Páná wſzytkiego świátá? SkarŻyw 241.

W połączeniu szeregowym (1): SkarŻyw 241 cf karmiciel kogo.

W przen (2):

karmiciel czego (1): SkarKazSej 681a marg cf Szereg.

karmiciel w czym (1): ieſtem iey teſz Oycem w duchu/ y karmićielem wmiłośći SkarŻyw 196.

Szereg: »piastun i karmiciel« (1): Krolowie piáſtunowie religiey y karmićiele. SkarKazSej 681a marg.
Przen: O Chrystusie (1):
Wyrażenie: »karmiciel świata« (1): Zdrowá bądz Pánno/ ktoraś [...] Chryſtuſa żywotádawcę wychowáłáś nam/ przenałáſkáwſzego wſzytkiego ſtworzyćielá/ Bogá/ słodkiego Iezuſa mego/ kármićielá świátá/ ludzkiego miłośniká/ wſzechmogącego Oycá mego SkarŻyw 119.

ZCh