[zaloguj się]
[pdf]

1. KAŻĄCY (9) part praes act

a pochylone.

Fleksja
sg
m Gkåżąc(e)go
Akåżącégo

sg m G kåżąc(e)go (1). ◊ A kåżącégo (7); -égo (1), -(e)go (6). ◊ G a. A kåżąc(e)go (1).

Sł stp s.v. kazać, Cn, Linde brak.

Imiesłów od „kazać”: mówiący (9):

każący o czym (1): muśi twoie liſty czytáć/ ćiebie o twey rzeczy długo każącego/ á czáſem theż báiącego ſłucháć GroicPorz f.

a. Głoszący słowo boże; wygłaszający kazanie (8): vboſtwo dobrowolné weſolo nieſſemrzątz cirpieli/ bo ſlyſſeli miſtrza káżącégo Blogoſlawienij vbodzy duchem OpecŻyw 59v; WróbŻołt tt3v; LibMal 1554/189v; Raz w Rzymie pielgrzymowie obcy/ y inego ięzyká/ ná miłośćiwym lećie będący/ ſłucháiąc iego kazánia/ powiádáli iſz go każącego rozumieli. SkarŻyw 545, 545 [2 r.]; SkarKaz 243b.

każący na co (1): Słyſzałem miniſtrá iednego każącego ná tę Ewángelią/ iż Luter vczynił cudo wielkie SkarKaz 418b.

Synonim: mowiący.

Cf KAZAĆ

KW