[zaloguj się]

KĘDYŻKOLWIEK (14) pron

o oraz e jasne.

stp, Cn, Linde brak.

Zaimek przysłówkowy (14):
1. Wskazuje na jakiekolwiek, bliżej nie określone miejsce: gdziekolwiek, gdzieś; ubicunque, ubi ubi Mącz (10):
A. Nieokreślony; występuje jako okolicznik miejsca w zdaniu [w tym: w połączeniu z innym (jednym lub więcej) okolicznikiem miejsca (3)] (7): DiarDop 115; A kiedy będźieſz miał począć Staw wáżyć/ álbo wody wźięćie do Stáwu álbo théż ná Młyn/ kędyżkolwiek: Pátrzayże mieyſcá dobrego Strum B3v; Iż ieſliby to on Anioł był tym Synem Bożym Wybáwićielem/ ábo Słowem Bogiem [...]: tedyby go wżdy kędyżkolwiek w piſmie ś. obiecował był Bog CzechRozm 48v, 43v; Nie wſzędy Pan Bog cudá cżyni/ ále obiera ná to pewne mieyſcá y perſony [...]/ áczby ie mogł kędyżkolwiek czynić/ gdy by ſię ták podobáło woley y mądrośći iego. WujNT 208, Mar 14/9.
Zestawienie: »kędyżkolwiek jeno indzie« (1): Także in oppidis Slomnieiensi et Proſsouiensi y kędyżkolwiek ieno indźie v ſąśiádów non debet vendi Sal centenariatum, iedno w targowé dni. SarnStat 960.
B. Względny; wprowadza zdanie okolicznikowe miejsca [w aniepozycji] (1):

Połączenie: »kędyżkolwiek jedno« (1): Ubi ubi erit inventa, mater redimet, Kędyſzkolwiek yedno będzie náleziona/ mátká yą odkupi. Mącz 476c.

** Bez wystarczającego kontekstu (2): Ubi ubi compositum pro ubicunque, Kędyſzkolwiek. Mącz 476c, 476d.
2. Wskazuje na jakikolwiek, bliżej nie określony kierunek lub cel: dokądkolwiek, dokądś; quacunque, quoquo Mącz (4):
A. Nieokreślony; występuje jako okolicznik miejsca w zdaniu (1): Król Káźimiérz roſkázuie/ áby káżdy ze wſzyſtkich miaſt y miáſteczek w króleſtwie Polſkim iádąc kędyżkolwiek/ żeby Krákowá nie mijał SarnStat 960.
** Bez wystarczającego kontekstu (3): Quacunque commeaverat, Kędyſzkolwiek yechał/ Kędyſz ſie kolwiek obróćił. Mącz 217a; Quoquo versus. Kędyſzkolwiek ná káżdą ſtronę. Mącz 485c.

Synonim: gdzieżkolwiek.

Cf KĘDYKOLWIEK

ZZa