[zaloguj się]
[pdf]

KLEPARZ (26) sb m

e jasne, a pochylone (w tym w a 2 r. blędne znakowanie).

Fleksja
sg
N Klepårz
G Klepårza
D Klepårzowi
A klepårz
L klepårzu

sg N Klepårz (7). ◊ G Klepårza (1). ◊ D Klepårzowi (1). ◊ A klepårz (2). ◊ L klepårzu (15).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. n-loc Miasto (dziś dzielnica Krakowa) (21): Caleopa, cleparz BartBydg 21; LibMal 1544/79; Thego cżáſu kiedy niewola przypędźiłá Krákowá od Kleparzá opráwili Krákowſcy Ráyce/ ták wáłow iáko murow y wież. BielKron 399v, 343, 357 [2 r.], 379, 387v, 408v, 420 [2 r.], Mmmm; SkarŻyw 403; StryjKron 472; ActReg 28; Owſzem idźmy ná Kleparz dla koni co pręcéy/ A wſzák tu iuż podobno nie kupim nic więcéy? WyprPl B2v, A4, B2; SarnStat 878, 1309.
Zestawienie: »Klepårz krakowski« (1): MIáſtu náſzému Kleparzowi Krákowſkiému/ któré [...] wierność ſwoię przećiwko nam y Rzeczypofpolitéy pokazáło. SarnStat 965.
2. n-pers (2): kiedy Doktor Kleparz bárzo ochrápiawfzy kazał/ rzekł ieden. GórnDworz S, S.
3. Prawdopodobnie targ koński (3): Nie w yeżdzay w ty wrotá łgarzu/ Rádſzey tám ſtoy ná kleparzu. RejZwierc 236v.
Zwrot: »jako na kleparzu harcować« [szyk zmienny] (2): á przedſię hárcuie cnotą ſwą iáko śiwym ná kleparzu RejZwierc 37v, 241v.

MM