Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KLUKA

Następne hasło: KLUSEK »

[KLUKAĆ vb impf

Fleksja

inf klukać.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

[Wydawać głos, tu zwabiający dzięcioły]

Wydawać głos, tu zwabiający dzięcioły: á wſzákże doſtánieſz ich [dzięciołów] y potrzaſkiem tákże iáko innych ptakow/ iedno trzebá klukáć w ſzáterku śiedząc CygMyśl B4.]